VOZ ACTIVA
Indicativo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habeō, habēs, habet | habēmus, habētis, habent |
| Imperfecto | habēbam, habēbās, habēbat | habēbāmus, habēbātis, habēbant |
| Futuro | habēbō, habēbis, habēbit | habēbimus, habēbitis, habēbunt |
| Pretérito perfecto | habuī, habuistī, habuit | habuimus, habuistis, habuērunt |
| Pretérito pluscuamperfecto | habueram, habuerās, habuerat | habuerāmus, habuerātis, habuerant |
| Futuro perfecto | habuerō, habueris, habuerit | habuerimus, habueritis, habuerint |
Subjuntivo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habeam, habeās, habeat | habeāmus, habeātis, habeant |
| Imperfecto | habērem, habērēs, habēret | habērēmus, habērētis, habērent |
| Pretérito perfecto | habuerim, habueris, habuerit | habuerimus, habueritis, habuerint |
| Pretérito pluscuamperfecto | habuissem, habuissēs, habuisset | habuissēmus, habuissētis, habuissent |
Imperativo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habē | habēte |
| Futuro | habētō | habētōte, habentō |
Formas no personales
| Forma | Verbo |
| Infinitivo presente | habēre |
| Infinitivo perfecto | habuisse |
| Infinitivo futuro | habitūrus esse |
| Participio presente | habēns, habentis |
| Participio futuro | habitūrus, habitūra, habitūrum |
VOZ PASIVA
Indicativo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habeor, habēris/habēre, habētur | habēmur, habēminī, habentur |
| Imperfecto | habēbar, habēbāris/habēbāre, habēbātur | habēbāmur, habēbāminī, habēbantur |
| Futuro | habēbor, habēberis/habēbere, habēbitur | habēbimur, habēbiminī, habēbuntur |
| Pretérito perfecto | habitus sum, habitus es, habitus est | habitī sumus, habitī estis, habitī sunt |
| Pretérito pluscuamperfecto | habitus eram, habitus erās, habitus erat | habitī erāmus, habitī erātis, habitī erant |
| Futuro perfecto | habitus erō, habitus eris, habitus erit | habitī erimus, habitī eritis, habitī erunt |
Subjuntivo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habear, habeāris/habeāre, habeātur | habeāmur, habeāminī, habeantur |
| Imperfecto | habērer, habērēris/habērēre, habērētur | habērēmur, habērēminī, habērentur |
| Pretérito perfecto | habitus sim, habitus sīs, habitus sit | habitī sīmus, habitī sītis, habitī sint |
| Pretérito pluscuamperfecto | habitus essem, habitus essēs, habitus esset | habitī essēmus, habitī essētis, habitī essent |
Imperativo
| Tiempo | Singular | Plural |
| Presente | habēre | habēminī |
| Futuro | habētō | habētōte, habentor |
Formas no personales
| Forma | Verbo |
| Infinitivo presente | habērī |
| Infinitivo perfecto | habitus esse |
| Infinitivo futuro | habitum īrī |
| Participio perfecto | habitus, habita, habitum |